قاب چشم هایم را به تو هدیه دادم

برای همین است که سال ها

بعد از رفتنت پرده های رقصان و زمردهای غلطان

یادگار مانده است و تو

بی آنکه بدانی با دیگری لحظه هایت را جاری می کنی.

من در لحظه ها مانده ام بی هیچ حرکتی

بی هیچ ...

بگذریم وقتی دل می شکند

سکوت تنها دلیل زندگی می شود.

سال هاست در سکوت، شعر می نویسم

سال هاست دفترهای شعله ور از عشق

برف های منجمد چشم هایم را ذوب می کند

و من جز گریستن از عشق چیزی نیاموخته ام.

راستی عشق طعم شیرینی دارد

حتی اگر بشکنی .

پر ام از نوشته های ناگفته

از حجوم فریاد به خاک افتاده ام...

من از همهمه گریزانم

من سکوت را به بلند ترین هجاها میخوانم...

من در پی خویشتن به هیچ رسیده ام...

و چه تلخ به خود نگریستم

من از این همه هیاهو

به سرعت خواندن حرف سین سکوت فرار میکنم

من از این غم ها ب ستوه آمده ام

تنهایی من پر از آدم هاست...