دل تمنا می کند تا من بسازم خانه ای

     عاشقان کی خانه دارند دل مگر دیوانه ای؟

میازار موری که دانه کش است

که جان داردو جان شیرین خوش است

مزن برسرناتوان دست زور

که روزی درافتی به پایش چومور

من ازبیگانگان دیگرننالم

که باماهرچه کردآن آشناکرد

دلا دیشب چه می کردی تو در کوی حبیب من
  

الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من؟

نابرده رنج گنج میسرنمیشود

مزدآن گرفت جان برادرکه کارکرد

دارم برات شعر می خونم شاید به یادم بمونی

  فقط یه چیز ازت می خوام همیشه عاشق بمونی

یارب به کریمی کریمانت بخش 

بر آب دیده یتیمانت بخش 

صد بار به لطف و کرمت بخشیدی 

یك بار به سلطان خراسانت بخش

شکرنعمت نعمتت افزون کند

کفرنعمت ازکفت بیرون کند