دیروز دم ظهر توی یه جمعی با یکی از این زمینداران مخالف شهرک صنعتی حرف این زمینارو پیش کشیدم ، از مزایای ایجاد شهرک صنعتی ، ایجاد اشتغال واسه جوانان ، مهاجرت جوانان از میلاجرد واسه پیدا کردن کار و ده ها مورد دیگررو بهش گفتم اینکه یک میلیارد بودجه واسه دایوارکشی وتسطیح و قطعه بندی این شهرک آماده است تا کارهای زیربنایی انجام شه.بهش گفتم 4تا پسر داری که آواره تهران و اراک وقم هستن دنبال کار ، چندتا دختر داری که ازین خیاطی به اون خیاطی میرن به قول خودمون دربه درن:ایجاد شهرک صنعتی بهترین فرصت ایجاد شغل واسه بچه های خودته.برگشت گفت مگه میلاجرد فقط همون 50 هکتار زمینو داشت  میبردن جای دیگه؟گفتم شرکت شهرکهای صنعتی چند سال قبل اومده موقیعیت یابی و مکان یابی کرده به این زمینا نظر مساعد داده ، با پیگیریهای مجدانه شورای شهر سند قطعی صادر شده،که خوده من سه سال رفتم دنبال اینکه بتونم واسه 2000متر از زمینهای کشاورزیمون در جاده میلاجرد – خنداب سند بگیرم واسه احداث  دامداری که بعلت موقوفه بودن نتونستم که اگه سند میگرفتم 500میلیون وام ایجاد اشتغال میتونیتم از دولت بگیرم که نشد.بهش گفتم بقول خودت 50ساله داری توی این زمین کشت میکنی : چی برداشت کردی؟ قسم خورد گفت: هیچی، هرسال میکاریم ولی برای درو کردن چیزی در نمیاد آخرشم میدیم واسه چرای گوسفندا ، تازه اونم50یا 60هزارتومان.گفتم دوتا کشاورز که در ابتدای جاده میلاجرد به خنداب که چاه آبشون خشگ شده نزدیک 20هکتار زمین گذاشتن در اختیار شورای شهر که ازین زمینها بدن به مخالفین تا رضایت زمینهای شهرک صنعتی رو بدن :خب چرا اینارو قبول نمیکنید؟تازه مزیت این زمینها خیلی بیشتر از زمینهای خودتونه:1-در محدوده حریم شهری هستند 2- صد در صد بعده چند سال وارد حریم شهر میشن جواز ساخت تجاری و مسکونی صادر میشه براشون 3- چسبیده به ساختمانهای میلاجرد ؟ گفتم پس شماها چی میخواید بجز این؟تازه توی یه جلسه که اهالی میلاجرد بودن گفتن ما حاضریم پول جمع کنیم این زمینهارواز مخالفین  بخریم بزاریم در اختیار شهرک صنعتی، پس بیاید پول زمینهارو بگیرید ودست بردارید و یا اینکه خدایش اگه میخواید صالحات و باقییاتی بشه واسه قبر و قیامتون بیاید واگذار کنید در راه خدا مثل اون یکی زمینداران....بالاخره حرف خودشو زد :::گفت نه در راه خدا واگذار میکنیم  نه عوضش میکنیم و نه میفروشیم پولشو بگیریم... گفتم واقعأ این نمونه بارز کارشکنیه.حرف آخرشم این بود پسر من صدهزارتومن پول داده بود به ساختمان درمانگاه به امید اینکه بره اونجا مشغول بکاربشه!!!!!!!چی شد مگه بردن ، نیرو گرفتن کسای دیگه رو.(عزیزان ماها داریم با این دید و تفکر إنفاق میکنیم)گفتم ما توی میلاجرد جوانانی رو داریم با مدرک لیسانس و فوق لیسانس بیکارن بعدش شما توقع داری پسرت با مدرک دیپلم تازه اونم فقط با صد هزارتومان کمک ، نه إنفاق مشغول بکار شه. خانواده هایی رو میشناسم که چندین مرحله هر بار 500تومان و یک میلیون به ساختمان درمانگاه کمک کردن پس باید اونا چه انتظاری داشته باشند(خداوند اجرشون بده خانواده خانم داور رو چه دلی داشتند که 140 میلیون إنفاق کردند)

حالا دیگه با این اوصاف ما باید چه إنتظاری داشته باشیم از این آقایون مخالف که نه زمین میگیرن ، نه پول زمینشونو میگیرن و نه إهدا میکنن در راه خدا....

و اینکه به نظر شماعزیزان علت مخالفت اینا چی میتونه باشه؟؟؟؟

امیدواریم که با پیگیری های شورای اسلامی شهر و بخشدار محترم هر چه سریعتر این مشکل برطرف گردد.

احسان و انفاق از منظر آیات و روایات

احسان،در متون اخلاقی و دینی ما از همان آغاز یکی از فضایل اخلاقی‏ دانسته شده است.مشروط بر اینکه از رنگ‏ و ریا و حب غیر خدا به دور و از سر طاعت و نیک سیرتی باشد.همینطور است انفاق، وقتی آدمی از آن چیزی به نیازمندان‏ ببخشد که خود دوست‏تر دارد یا بدان‏ محتاج‏تر است.
این دو فضیلت را جز آنکه به لحاظ نظری بر آنها تأکید بسیار رفته است،عملا و در کردار اولیای الهی هم برجسته و چشمگیر می‏بینیم.
مقاله حاضر بر فضیلت و میمنت احسان‏ و انفاق،آیات و اخبار بسیاری را شاهد آورده و سخن خود را بدانها مستند کرده‏ است.این تحقیق را به سبب همین ابتکار ارج باید نهاد.
*بسیاری از مردم اگر کاملا بی‏ نیاز شوند،راه طغیان و سرکشی پیش می‏گیرند و صلاح‏ آنها این است که در حد معینی از روزی باشند که نه موجب‏ فقر گردد و نه موجب طغیان.
پیامبر اکرم(ص):دست‏ها سه‏ گونه‏اند:گیرنده،دهنده و نگهدارنده و از همه بهتر دست دهنده است.(1)
کاروان بشری به سوی مقصد مشخص خود در حرکت است و ما انسان‏ها در این کاروان به‏ صورت دسته جمعی حرکت می‏کنیم،در مسیر راه‏ به واماندگانی برخورد می‏کنیم که باید آنها را یاری‏ داد و کمبودهایی را می‏بینیم که باید جبران کرد و با مشکلاتی مواجه می‏شویم که باید در حل آن،تلاش‏ ورزید.
یاری دادن واماندگان،رفع کمبودها و پر کردن‏ حفره‏ها انفاق است و مسئوولیت همه انسانهاست. انفاق در فرهنگ لغت به معنای نفقه دادن،خرج‏ کردن،دادن یا بخشیدن مال به کسی است. همچنین برای انفاق معانی متعددی ذکر شده است. از جمله:
1-پر کردن شکاف 2-مصرف کردن انباشته 3- از بین بردن فقر و نیازمندی
گاهی برای شخصی،یا جامعه‏ای حوادثی‏ اتفاق می‏افتد،این پیشامدها مخصوص زمان و یا جامعه خاصی نیست.ناگهان زلزله‏ای رخ می‏دهد یا جنگی بوقوع می‏پیوندد،سیلی براه افتاده،یا دزدی از راه می‏رسد،که بر اثر آن دسترنج سال‏ها تلاش و کوشش بر باد می‏رود و کمبودها و نابسامانی‏هایی را موجب می‏گردد.قلبی شکسته، دستانی تهی،دلی داغدیده مصدومی درمانده، یتیمی بی‏پناه یا مریضی گرفتار بر جای می‏ماند و یا این که فردی یا خانواده‏ای بر اثر بیکاری، ورشکستگی،بیماری و عدم در آمد کافی دچار فقر می‏شود و به بدبختی و سیه روزی می‏افتد.اکنون‏ چه باید کرد؟قطعا عقل و شرع و وجدان،بی تفاوتی‏ نسبت به این گونه افراد و رها کردن آنها را به حال‏ خود نمی‏پسندد،پس باید جبران کرد.اما چگونه؟ طرح موفق اسلام در این زمینه انفاق است که در این‏ مقاله بدان پرداخته شده است.

چرا خداوند عده‏ای را محتاج انفاق قرار داد؟

ممکن است،برای هر فردی این سؤال مطرح‏ شود که چرا بعضی از مردم محروم و نیازمند و مسکین هستند که لازم باشد دیگران به آنها انفاق‏ کنند.آیا بهتر نبود خداوند خودش به آنها هرچه لازم‏ بود می‏داد تا نیازی نداشته باشند که به آنها انفاق‏ شود.در پاسخ باید گفت که خداوند می‏فرماید:
«ان ربک یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر انه کان‏ بعباده خبیرا بصیرا»(2)
«خداوند روزیش را به هر کس که بخواهد گشاده‏ می‏دارد و بر هر کس که بخواهد تنگ،چرا که او نسبت به بندگان آگاه و بینا است».در حقیقت باید گفت این یک آزمون و آزمایش برای انسانهاست، چرا که برای او همه چیز ممکن است،او می‏خواهد بدینوسیله انسان‏ها را تربیت کند و روح سخاوت وفداکاری و از خود گذشتگی را در آنها پرورش دهد.
به علاوه بسیاری از مردم اگر کاملا بی‏نیاز بشوند راه طغیان و سرکشی پیش می‏گیرند و صلاح‏ آنها این است که در حد معینی از روزی باشند،حدی‏ که نه موجب فقر گردد و نه طغیان.از طرفی وسعت‏ و تنگی رزق در افراد انسان بستگی به میزان تلاش و کوشش آنها دارد.خداوند روزی را بر هر کس که‏ بخواهد تنگ یا گشاد می‏دارد،این حکمت اوست‏ و حکمتش ایجاب می‏کند که هر کس تلاشش بیشتر باشد سهمش بیشتر و هر کس تلاشش کمتر محروم‏تر.
نظام تکوین ایجاب کرده که خداوند زمین را با تمام مواهبش در اختیار بشر قرار دهد و آنها را در اعمال خود برای طی کردن مسیر تکامل آزاد بگذارد و در عین حال غرایزی در او آفریده که هر کدام او را به سویی سوق دهد و از طرفی نظام تشریح‏ چنین ایجاب کرده که قوانینی برای کنترل غرایز، تهذیب نفوس و تربیت انسان‏ها از طریق ایثار و فداکاری و گذشت و انفاق قرار دهد و ایشان را که‏ استعداد رسیدن به مقام خلیفه الهی را دارند از این‏ طریق به آن مقام منبع برساند.از طریق زکات تطهیر نفوس کند و از راه انفاق بخل را از دل‏ها بزداید و فاصله طبقاتی را که منشاء هزاران فساد در زندگی‏ است از بین ببرد.(3)
در حدیث قدسی داریم که مصلحت برخی از بندگان بیماری و برخی دیگر سلامتی،برخی فقر و برخی دیگر بی نیازی است.(4)البته احادیث‏ متعددی از پیامبر(ص)و اهل بیت(ع)داریم که‏ خداوند در قیامت از فقرا به خاطر فقرشان‏ عذر خواهی می‏کند و اجر و پاداش می‏دهد.

نقل یک روایت

میمون بن مهران می‏گوید:من در پیشگاه امام‏ مجتبی(ع)مشرف بودم در حالی که ایشان معتکف‏ بودند.مردی به محضرشان شرفیاب شد و عرض‏ کرد:مقروضم و چون قدرت پرداخت آن را ندارم، طلب کارم می‏خواهد مرا به زندان بیفکند.امام حسن‏ (ع)فرمود:پولی ندارم که دین شما را ادا کنم.آن‏ شخص به امام(ع)عرض کرد:شما اگر بیایید با طلب‏کارم صحبت کنید.ممکن است به پاس حرمت‏ شما مرا به زندان نبرد.میمون بن مهران می‏گوید: دیدم حضرت آماده شد که کفن بپوشد و از مسجد خارج شود.عرض کردم:آیا فراموش کرده‏اید که‏ در حال اعتکاف هستید و معتکف نباید در حال‏ اعتکاف از مسجد خارج شود.امام(ع)فرمود: فراموش نکردم،ولی پدرم از جدم رسول اکرم(ص) نقل کرد که:اگر کسی گره‏ای از کار مسلمین یا شخص مؤمنی بگشاید و حاجت او را بر آورده سازد. مانند آن است که نه هزار سال خداوند را عبادت‏ کرده،روزها را به روزه و شب‏ها را به شب زنده‏داری‏ سپری کرده باشد.(5)

شرایط نفاق ارزشمند

*معاویه درباره علی(ع)چنین‏ شهادت داده است:«اگر علی‏ انباری از طلا داشته باشد و انبار دیگری از کاه،نخست انبار طلا را در راه خدا انفاق خواهد کرد و چیزی بجای خود نگه‏ نخواهد داشت.
قرآن کریم شرایط انفاق ارزشمند را در آیات‏ مختلف بیان کرده که از جمع آن می‏توان ده شرط آن را مورد توجه قرار داد.
1-از بهترین قسمت مال انتخاب شود نه از اموال کم ارزش.
«ای کسانی که ایمان آورده‏اید از اموال پاکیزه‏ای‏ که به دست آورده‏اید یا از زمین برای شما خارج‏ ساخته‏ایم انفاق کنید،و به سراغ قسمت‏های ناپاک‏ برای انفاق نروید،در حالی که خودتان حاضر نیستید آنها را بپذیرید.مگر از روی اغماض،و بدانید خداوند بی‏نیاز و شایسته ستایش است».(6)
2-از اموالی که مورد نیاز انسان است،باشد.
«آنها دیگران را بر خود مقدم می‏دارند،هر چند خود به طور شدید نیازمند باشند».(7)
3-به کسانی انفاق کنید که سخت نیازمندند، و اولویت‏ها را در نظر گیرید.
«انفاق شما بخصوص برای نیازمندانی باشد که‏ در راه خدا در محاصره قرار گرفته‏اند».(8)
4-انفاق اگر مخفی باشد بهتر است.
«هرگاه آنها را مخفی ساخته و به نیازمندان‏ بدهید برای شما بهتر است».(9)
5-هرگز منت و آزاری با آن همراه نباشد.
«ای کسانی که ایمان آورده‏اید،انفاق‏های خود را با منت و آزار باطل نکنید».(10)
6-انفاق باید توأم با اخلاص و نیت پاک باشد.
«کسانی که اموالشان را برای جلب خشنودی‏ خداوند انفاق می‏کنند».(11)
7-آنچه را انفاق می‏کند کوچک و کم اهمیت‏ بشمرد،هر چند ظاهرا بزرگ باشد.
«به هنگام انفاق منت مگذار و آنرا بزرگ‏ مشمار».(12)
8-از اموالی باشد که به آن دل بسته است و مورد علاقه اوست.
«هرگز به حقیقت نیکوکاری نمی‏رسید،مگر اینکه از آنچه دوست دارید انفاق کنید».(13)
9-هرگز خود را مالک حقیقی تصور نکند، بلکه خود را واسطه‏ای میان خالق و خلق بداند.
«انفاق کنید از آنچه خداوند شما را نماینده خود در آن قرار داده است».(14)
10-انفاق باید از اموال حلال باشد،چرا که‏ خداوند فقط آن را می‏پذیرد.
«خداوند شما،از پرهیزگاران قبول می‏کند»(15)
صدقه که بخشی از انفاق مستحب به شمار می‏رود نیز شرایطی دارد که در روایتی از پیامبر اکرم‏ (ص)نقل شده است.که ایشان فرمودند:هفت‏ چیز صدقه را زینت بخشد و بالا برد:
1-حلال بودن 2-در تنگدستی 3-پیش‏ از مرگ 4-جنس خوب 5-مخفی بودن 6- بی منت بودن 7-از حدود تجاوز نکردن.(16)
همچنین پیامبر اکرم(ص)فرمودند:چون‏ صدقه از دست صاحبش بیرون رود،پنج کلمه‏ گوید:من فانی بودم،جاویدم کردی.کوچک‏ بودم،بزرگم کردی،دشمن تو بودم،دوستم‏ کردی.تو مرا حفظ می‏کردی،اینک من تا قیامت‏ نگهبان تو هستم(17)
در روایت دیگری از پیامبر(ص)نقل شده که‏ ایشان فرمودند:صدقه دهندگان پنج امتیاز دارند: بر آمدن حاجات،نجات از سختی‏ها،وسعت‏ روزی،نجات از مرگ بد،آمرزش گناهان،و طول‏ عمر با رزق فراوان.(18)
از پیامبر(ص)نقل شده که راجع به صدقه از شیطان پرسیدم که چرا جلوگیری می‏کنی؟گفت: ای محمد چون ببینم کسی صدقه می‏دهد گویا اره‏ بر سر من نهاده‏اند و مانند چوب می‏برند،پرسیدم: چرا؟گفت:صدقه پنج خاصیت دارد:مال را زیاد می‏کند،بیمار را شفا می‏دهد،بلا را دور می‏کند، صاحبش چون برق جهنده از پل صراط بگذرد و بی‏حساب وارد بهشت شود.(19)
در عبارتی دیگر پیامبر اکرم(ص)فرمودند:هر کس صدقه‏ای بدهد،برای او در برابر هر درهم آن، مانند کوه احد از نعمت‏های بهشتی برخوردار خواهد بود.(20)

انفاق کنندگان نمونه

علی(ع)پس از رسول خدا(ص)با سخاوت‏ترین مردم به شمار می‏رود؛تا آنجا که سه‏ شبانه روز با همسرش زهرا،و دو فرزندش حسن و حسین روزه گرفتند و قوت‏شان را به مسکین و یتیم‏ و اسیر دادند و خود با آب افطار کردند و این آیه در حق آنها نازل شد که:
«و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا.انما نطعمکم لوجه الله لا نرید منکم جزاء و لا شکورا.انا نخاف من ربنا یوما عبوسا قمطریرا»
-سوره انسان آیات(8 الی 10)
و نیز یکبار امام علی(ع)تمام مایملک خود را در راه خدا انفاق کرد و آن هنگامی بود که حضرت‏ فقط چهار درهم داشتند،که یکی را شب هنگام و دیگری را روز و درهم سومی را پنهانی و چهارمی‏ را آشکارا انفاق فرمود(21)و سپس این آیه نازل شد: 
«الذین ینفقون اموالهم باللیل و النهار سرا و علانیة»
-سوره بقره آیه 275-مولی علی(ع)کار می‏کرد و مزد می‏گرفت و آنر صدقه می‏داد و خود گاهی از شدت گرسنگی سنگ بر شکم می‏بست به طوری‏ (به تصویر صفحه مراجعه شود)
*اثر اجتماعی انفاق به دست‏ آوردن دل‏ها،محبت به دیگران، استمرار دوستی‏ها و زیاد شدن‏ دوستان است.
که حتی دشمن او،معاویه شهادت می‏دهد:«اگر علی انباری از طلا و انباری از کاه داشته باشد، نخست انبار طلا را در راه خدا انفاق می‏کند و هیچ‏ برای خود نگه نخواهد داشت».(22)
مولی(علیه السلام)می‏فرماید:ای سفیدها «نقره‏ها و دراهم»و ای زردها«دینارها و طلاها» بروید غیر از علی را فریب دهید که علی فریب شما را نخواهد خورد.(23)
همچنین در احوالات امام حسن(ع)وارد شده‏ است که مردی خدمت آن حضرت رسید و اظهار فقر و پریشانی کرد.حضرت خزانه‏دار خود را خواست و فرمود،چه مقدار مال نزد توست؟
عرض کرد دوازده هزار درهم،فرمود آن را به‏ این مرد فقیر بده و من از او خجالت می‏کشم. خزانه‏دار عرض کرد دیگر چیزی از برای مخارج‏ باقی نمی‏ماند.فرمود تو آن را به فقیر بده و حسن‏ ظن به خدا داشته باش،حق تعالی تدارک‏ می‏فرماید.پس از آنکه خزانه‏دار آنرا به او داد، حضرت او را طلبید و عذر خواهی کرد و فرمود ما حق تو را ندادیم،لکن آن قدر که نزد ما بود به تو دادیم.همچنین حضرت مجتبی(ع)در طول عمر خود دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا خرج کرد و سه بار ثروت خود را به دو نیم تقسیم‏ کرده،نصف آن را برای خود نگه داشت و نصف‏ دیگر را در راه خدا بذل و بخشش کرد.(24)
ابن عساکر از مورخان نامی که کتاب وی از معروفترین کتب تاریخی است،می‏گوید:شخص‏ مستمندی در کوچه‏های مدینه به راه افتاد تا به‏ در خانه امام حسین(ع)رسید.در خانه را کوبید و شروع کرد به خواندن اشعاری به این مضامین: «کسی که حلقه در خانه تو را بکوبد نا امید بر نمی‏گردد.تو صاحب جود و معدن کرم‏ هستی...».امام حسین(ع)در حال نماز بود، صدای کوبیدن در و تقاضای سائل را که شنید،نماز خود را با سرعت به پایان رساند از منزل بیرون آمد. به چهره مرد سائل نگاه کرد،فقر و تنگدستی از چهره‏اش می‏بارید،امام به داخل خانه بازگشت و از قنبر سؤال کرد:از وجوه مربوط به مخارج‏ زندگی ما چیزی نزد تو مانده است؟قنبر جواب‏ داد:دویست درهم موجود است که فرمودید در میان اهل بیت شما تقسیم کنم.فرمود:آن را بیاور، زیرا کسی آمده که به گرفتن آن سزاوارتر است امام پول‏ها گرفت و از خانه خارج شد و آن را به مرد سائل داد و شعری با این مضمون سرود:«ای مرد این پول را از من بگیر و.من عذر می‏خواهم و بدان‏ نسبت به تو مهربانم.البته اگر وضع به این گونه‏ نبود و امکانات مادی اهل بیت بهتر از این بود، آسمان کرم ما باران رحمت خود را بر زندگانی تو فرو می‏ریخت و زندگانی پژمرده تو را به صورت‏ گلستانی در می‏آورد.شرایط روزگار این گونه است‏ که امکانات در دست دیگران بوده،دست ما خالی‏ باشد.»
مرد عرب پول‏ها را گرفت و با خوشحالی‏ مراجعت کرد،در حالی که اشعاری با این مضامین‏ را با خود زمزمه می‏کرد:«شما پاک و مطهرید، هر کجا که نام شما برده شود،درود و تحیات الهی‏ همراه آن است،شما برترید و علم کتاب در نزد شماست.آن کسی که وابسته به خاندان شما نباشد، مایه افتخار و مباهاتی ندارد.»(25)
ابن شهر آشوب در کتاب«مناقب»نقل می‏کند: پس از شهادت امام حسین(ع)اثر زخمی بر پشت‏ مبارک او دیده شد،از امام سجاد راجع به آن سؤال‏ کردند،فرمودند:اثر آن انبان‏های غذایی است که‏ به پشت مبارک خود می‏گرفت و در تاریکی شب‏ برای بیوه زنان و یتیمان و مساکین می‏برد.
همچنین در زندگی امام سجاد(ع)است که در شب‏های تاریک غذا به در خانه فقرا می‏برد و صورت خود را می‏پوشاند تا کسی او را نشناسد. او از هم غذا شدن با فقرا و مساکین لذت می‏برد و حتی با دست خود لقمه به دهان آنها می‏گذارد.امام‏ صادق(ع)می‏فرماید:علی بن الحسین شبانه انبانی‏ که حاوی کیسه‏های درهم و دینار بود،بر دوش‏ می‏کشید و در کوچه‏های مدینه به راه می‏افتاد و خانه‏ به خانه در می‏زد و هر کس خارج می‏شد به او عطا می‏کرد.
امام سجاد در روز جمعه‏ای به کنیز خود فرمود: امروز روز جمعه است،به همه سائلین احسان‏ کنید.عرض کرد آقا،همه مستحق نیستند، فرمودند:شاید بعضی مستحق باشند و ما مغضوب‏ شویم.(26)

آثار انفاق

آثار انفاق را می‏توان به سه دسته فردی، اجتماعی و اخروی تقسیم بندی کرد:
آثار فردی انفاق عبارت است از رفاه و آسایش‏ برای انفاق کننده و دریافت کننده انفاق،آسان شدن‏ مشکلات و هموار شدن راه‏ها،استجابت دعا،رفع‏ بلاها و گرفتاری‏ها،افزایش ثروت،تندرستی و طول عمر.
آثار اجتماعی انفاق عبارت است از به دست‏ آوردن دل‏ها،محبت به دیگران،استمرار دوستی‏ها و زیاد شدن دوستان.
آثار اخروی انفاق عبارت است از آسانی‏ حساب،سپر آتش،محو گناهان،بر طرف شدن‏ *انفاق و صدقه می‏تواند از شیوع‏ فقر در جامعه پیشگیری کند یا فقرا را از فقر به در آورد.چنانکه‏ امام صادق فرمود:«نیکی کردن و صدقه دادن فقر را از بین می‏برد.»
خشم پروردگار،روشنایی و آسایش در روز قیامت‏ است.
ابن مسعود از پیامبر(ص)نقل کرده است:در شب معراج دیدم بر سومین در دوزخ نوشته شده: هر کس می‏خواهد در روز قیامت عریان نباشد،باید بدن‏های عریان را بپوشاند و هر کس می‏خواهد در آن روز،تشنه نماند باید تشنگان را در دنیا سیراب‏ کند و هر کس مایل است در روز قیامت گرسنه‏ نباشد،باید گرسنگان را در این دنیا غذا دهد.(27)
خداوند انفاق را کفاره گناهان قرار داده است و به واسطه آن از لغزش‏ها می‏گذرد.
«و یکفر عنکم‏ من سیئاتکم» (28)صدقات بخشی از گناهانتان را می‏زداید.انفاق،جبران کننده کاستی‏ها و لغزش‏ها است.حتی چنانچه کسی از انفاق کردن کوتاهی‏ کرد می‏تواند آن را جبران کند.در حدیث داریم‏ «ادفعوا البلاء بالصدقه»با صدقه دادن از پدید آمدن‏ بلاها جلوگیری کند.همچنین از پیامبر اسلام نقل‏ شده است که فرمودند:«بیماران خود را با صدقه‏ دادن مداوا کنید.»(29)
انسان‏ها می‏توانند با انفاق کردن و صدقه دادن‏ از گرفتار شدن در دام فقر پیشگیری کنند و حتی‏ چنانچه دچار فقر هستند،بدین وسیله فقر خود را بر طرف سازند.در این رابطه امام باقر(ع) می‏فرماید:«البر و الصدقه ینفیان الفقر».(30)«نیکی‏ کردن و صدقه دادن فقر را از بین می‏برد.»

پاداش انفاق کنندگان

خداوند برای انفاق کنندگان پاداش‏های‏ ارزنده‏ای قرار داده است
«فالذین امنوا منکم و انفقوا لهم اجر کبیر» (31)و خود او پاداش انفاق را بر عهده‏ گرفته است.
اکنون به ذکر برخی از پاداش‏های انفاق کنندگان‏ می‏پردازیم:
1-جایگزینی
خداوند در قرآن کریم می‏فرماید:«و هر چیزی‏ را(در راه خدا)انفاق کنید،جای آن را پر می‏کند و او بهترین روزی دهندگان است.»(32)
گروهی خیال می‏کنند با انفاق کردن چیزی را از دست می‏دهند و کسانی که انفاق نمی‏کنند، اموالشان باقی می‏ماند.امام صادق(ع)می‏فرماید: «در روز جمعه دو فرشته این گونه دعا می‏کنند «اللهم اعط کل منفق خلفا و کل ممسک تلفأ»(33) «خدایا به هر انفاق کننده‏ای عوضی عطا فرما و هر بخیلی را به تلف شدن مال دچار فرما».
2-برخورداری از ثواب مجاهدان
3-همراهی در هنگامه رستاخیز.
4-شادی در روز قیامت