پاسبان مردي به راهي ديد و گفتا کيستي؟
گفت:فردي بي خيال وفارغ آزاده ام

گفت : از بهر چه مي رقصي و بشکن مي زني ؟
گفت : چون داراي شور و شوق فوق العاده ام


گفت : اهل خاک پاک اصفهاني يا اراک ؟
گفت : اهل شهر آباد و خوش آباده ام

گفت : خيلي شاد هستي ، باده لابد خورده اي
گفت : هم از باده خور بيزارم ، هم از باده ام

گفت : از جام وصال نازنيني سرخوشي ؟
گفت : از شهوت پرستي هم دگر افتاده ام


گفت : پس شايد قماري کرده اي ، پولي برده اي
گفت :من در راه برد و باخت پا ننهاده ام

گفت : پولي از دکان يا خانه اي کش رفته اي ؟
گفت : دزدي هم نمي چسبد به وضع ساده ام

گفت : آخر هيچ سرگرمي نداري روز و شب ؟
گفت : سرگرم نمازو سجده و سجاده ام

گفت : لابد ثروتي داري و دلشادي به پول ؟
گفت : من مستضعف و مسکين مادر زاده ام

گفت : آيا راستي آهي نداري در بساط ؟
گفت : خود پيداست اين از وصله ي لباده ام

گفت : گويا کارمند ساد ه اي يا کارگر ؟
گفت : بيکارم ولي از بهر کار آماده ام

گفت : بيکاري و بي پولي ؟ پس 
اين شادي ز چيست ؟!

گفت : يک زن داشتم ،
اينک طلاقش داده ام

خدا رو شکر که خیالش راحت شده....

شعر طنز در جستجوی همسر در خانه های چت روم!

خاطرات جالب یک چت کننده حرفه ای در قالب شعر طنز



شدم با چت اسیر و مبتلایش

شبا پیغام می دادم برایش


به من می گفت هیجده ساله هستم

تو اسمت را بگو من هاله هستم


بگفتم اسم من هم هست فرهاد

زدست عاشقی صد داد و بیداد


بگفت هاله زموهای کمندش

کمان ابرو و قد بلندش


بگفت چشمان من خیلی فریباست

زصورت هم نگو البته زیباست


ندیده عاشق زارش شدم من

اسیرش گشته بیمارش شدم من


زبس هرشب به او چت می نمودم

به او من کم کم عادت می نمودم


دراو دیدم تمام آرزوهام

که باشد همسر وامید فردام


برای دیدنش بی تاب بودم

زفکرش بی خور و بی خواب بودم


به خود گفتم که وقت آن رسیده

که بینم چهره ی آن نور دیده


به او گفتم که قصدم دیدن توست

زمان دیدن وبوییدن توست


زرویارویی ام او طفره می رفت

هراسان بود اواز دیدنم سخت


خلاصه راضی اش کردم به اجبار

گرفتم روز بعدش وقت دیدار


رسید از راه وقت و روز موعود

زدم ازخانه بیرون اندکی زود


چودیدم چهره اش قلبم فروریخت

توگویی اژدهایی برمن آویخت


به جای هاله ی ناز و فریبا

بدیدم زشت رویی بود آنجا


ندیدم من اثر از قد رعنا

کمان ابرو و چشم فریبا


مسن تر بود او از مادر من

بشد صد خاک عالم بر سر من


زترس و وحشتم از هوش رفتم

از آن ماتم کده مدهوش رفتم


به خود چون آمدم دیدم که اونیست

دگر آن هاله ی بی چشم ورو نیست


به خود لعنت فرستادم که دیگر

نیابم با چت از بهر خود همسر


بگفتم سرگذشتم را به راوی

به شعر آورد او هم آنچه بشنید


که تا گیرند از آن درس عبرت

سرانجامی ندارد قصه ی چت .

شعر طنز خنده دار گریه مردها!



مردها کاین گریه در فقدان همســــــــر می کنند

بعد مرگ همســـــــر خود ، خاک بر سر می کنند !





خاک گورش را به کیسه ، سوی منزل مـــی برند !

دشت داغ سینــه ی خـــــود ، لاله پرور می کنند





چون مجانین ! خیره بر دیوار و بر در مــی شوند

خاک زیر پای خود ، از گریه ، هــــی ! تر می کنند





روز و شب با عکــس او ، پیوسته صحبت می کنند

دیده را از خون دل ، دریای احمـــــر مــــی کنند !





در میان گریه هاشان ، یک نظر ! با قصد خیـــــر !!

بر رخ ناهیـد و مینـــــا و صنــــــوبر می کنند !





بعدِ چنـــدی کز وفات جانگــــــداز ! او گذشـــت

بابت تسلیّت خــود ! فکـــر دیگـــــر مـــی کنند





دلبری چون قرص ماه و خوشگل و کم سن و سال

جانشیـــــن بی بدیل یار و همســــــر می کنند





کــج نینـدیشید !! فکــر همســــــر دیگر نیَند !

از برای بچه هاشان ، فکر مـــادر مـــی کنن!

دختری کرد سوال از مادر
که چه طعم و مزه دارد شوهر


اين سخن تا بشنيد از دختر
انـدکــي کــرد تــامــل مـــادر

گفت باخود که بدين لعبت مست
گـر بگويـم مـزه اش شيرين است

يا غم شوي ، روانش کاهد
يـا بـلافاصله شوهـر خواهد

ور بگــويـــم مـــزه آن تـلخـسـت
تا ابد مي کشد از شوهر دست

لاجــرم گـفـت بـه او اي زيبا
تُرش باشد مزه شوهر ها
دخترک در تب و در تاب افتاد
گـفـت مـادر ، دهنم آب افتاد

هر کس که بخواهد بشود قاطی مرغان



باید صد و چل کیلو جگر داشته باشد


البته بجز بحث جگر یا دل و قلوه


خوب است در این کار هنر داشته باشد


باید که بداند هنر شعبده بازی


از کشف و کرامات خبر داشته باشد


با شعبده آماده کند خرج عروسی


یک ورد بخواند که ثمر داشته باشد


گر شعبده و کشف و کرامات نداند


پس ارث کلانی ز پدر داشته باشد


از بابت جنگیدن با مادر همسر


بایست کلاه خوود و سپر داشته باشد


گر خواست برادر زن خود را بنوازد


آهسته نه، جوری که خطر داشته باشد


تا گربه ی خود را بکشد بر در حجله


باید قمه و داس و تبر داشته باشد


خر پول اگر بود پدر زن فبها، چون


باید که از آن مال ممر داشته باشد


از آن خودش سازد و بالا بکشد زود


هر چیز گرانی که اگر داشته باشد


اکبیر اگر بود خودش لیک زن او


یک صورت چون قرص قمر داشته باشد


شرط است بجز آن چه که گفتیم و شنیدید


این شازده داماد کمر داشته باشد


البته مراد من از آن، قطر کمر نیست


تا اشکمی چون شیخ قطر داشته باشد


منظور من این است که در رابطه ی خود


باید کمری مثل فنر داشته باشد


البته نه آن گونه که از بابت نان خور


آن قدر بزاید که ضرر داشته باشد


آن چیز که گفتیم به جای خودش اما


باید صفتی هم ز بشر داشته باشد:


ولخرج اگر بود زنش گرچه که سخت است


از فحش و کتک لیک حذر داشته باشد


اما بدهد ساک به دستش و براند


سوی پدرش تا که اثر داشته باشد


او را بطلاقد و کند غائله را ختم


بایست در این کار جگر داشته باشد


رندی که شنید این سخنان گفت به « جاوید»


کردم به شعور تو در این فاصله تردید


                                      "محمد جاوید"

بهترین ماشین ایرانی پراید
گرچه گاهی قاتل جانی پراید!
بینمت اکنون به هرجا و مکان
جانشین خوب پیکانی پراید
بسکه محکم هستی و سفت و قوی
مثل تانک جنگ میمانی پراید!
چشم بی پولان همه بر روی تو
چون که امید فقیرانی پراید
اغنیا سوی فراری می روند
درد ماها را تو درمانی پراید
هر کجا باشد ژیان یا که رنو
توی آنجا مثل سلطانی پراید
دارد اکنون اصغری و آتقی
مریم و مش مهدی و مانی پراید
یا که دارد بندری و ساوه ای
سیستانی و خراسانی پراید
گر که از مادرزنت سیری هنوز
هدیه اش کن بی پشیمانی پراید
من خجالت می کشم از وصف تو
بسکه داری حسن پنهانی پراید


ارسالی از طرف رامين

بر گرفته از سایت : 4jok.com 

خيام اگر توبه شكستي خوش باش !

در داخل ديسكو نشستي خو ش باش !

با پول كلان اختلاس امشب را

خيام اگر ناهار خوردي خوش باش !

انگور وهلو ،خيار خوردي خوش باش !

گر دوغ به جاي باده  ناب و شراب

خيام اگر دروغ گفتي خوش باش !

بر «سعدي »اگر «فروغ» گفتي خوش باش !

شك نيست كه هيچ كس نخواهد فهميد

خيام اگر نخاله هستي خوش باش !

دنبال «نگار »و «هاله » هستي خوش باش !

اين جامعه بدجور به هم  ريخته است

خيام اگر سبيل داري خوش باش !

دهقاني و  دسته بيل داري خوش باش !

گر شادي كشكي واميد الكي

خيام بيا چو شخص احمق خوش باش !

گر خورد به هم دوچيز تق تق خوش باش !

گر راي خريده اي و شورا شد ه اي !

خيام بيا براي چندي خوش باش !

داري تو اگر «خروس قندي» خوش باش !

افتاد اگر به دست تو نقشه ي گنج

«ما که اطفال این دبستانیم»

از کتاب و قلم گریزانیم

غالباً تخس و لوس و بی ادبیم

موی ژولیده و پریشانیم

اول ترم فکر شیطنتیم

آخر ترم درس می خوانیم 

موقع امتحان پایان ترم

بس که درمانده و پشیمانیم،

خیره بر برگه بغل دستی

لاجرم مثل فکس می مانیم! 

بی هدف می رویم دانشگاه

ارزش علم را نمی دانیم

بعد طی مدارج عالی

لنگ شغلی شریف می مانیم

عوض حرفه ای درآمد زا

در مسنجر تمام شب ON ایم! 

سالها لنگ مدرکی هستیم

تا که اقوام را بچزانیم 

خانه از پای بست ویران است

بس که در بند نقش ایوانیم