سيد حبيب حبيب پور در حرم امام حسین (ع)

آمدم اينجا كه پناهم دهي
لطف كني عزت و جاهم دهی

 نيست كسي مثل تو در عالمين
عشق مني عشق مني يا حسين!

 باز به سوي تو سفر كرده دل
نيمه شبان قصد سحر كرده دل

 درد كش جام تو مانده دلم
مست و خوش از نام تو مانده دلم

 باز مرا سوز دمادم بده
گريه بده اشك محرم بده

شور بده عاشق شوريده را
نور بده اين دل و اين ديده را

 اي  همه جا داغ تو در خاطرم
گرچه ام آلوده  ولي زايرم

زايرم و دست به دامان تو
كن نظري آمده مهمان تو