من آن پیرم که شیران را به بازی برنمیگیرم
تو آهووش چنان شوخی که با من میکنی بازی

یک شب به رغم صبح به زندان من بتاب
تـا مـن بـه رغـم شـمـع سر و جان فشانمت

    تا شیر بدم شکار من بود پلنگ        پیروز شدم به هرچه کردم آهنگ

    تا عشق  تورا به  برآوردم  تنگ        از بیشه برون  کرد مرا روبه  لنگ   

                                                                                               " ابوسعید ابوالخیر " 

              گفت با خاک صبحگاهی باد                                       چون تو کسی تیره روزگارمباد

             تو پریشان ما و ما ایمن                                              تو گرفتار ما و ما آزاد

من آسمان پر از ابرهای دلگیرم
اگر تو دلخوری از من، من از خودم سیرم

من آن طبیب زمین گیر زار و بیمارم
که هر چه زهر به خود می دهم نمی میرم

شب به سر کرد وشکل چادر شد

موی تو باعث تحیّر شد

 تو نبودی که ماه را بردند

تو نبودی ستاره دلخورشد

..............................................

سلام مرتضی جان

ورود شما را به جمع کاربران فعال تالار گفتمان میلاجرد خیر مقدم عرض می نماییم و منتظر فعالیت ارزشمند شما هستیم .

فقط جهت اطلاع مشاعره را باید با آخرین حرف شعر قبلی شروع کنی که در اینجا آخرین شعر رو جواد عزیز فرستادند که با "د" تموم شده و شما هم باید شعر خودتان رو با "د" شروع کنید.

با آرزوی موفقیت