روح الله خمینی

دو کاج(نسخه قدیم)

در کنار خطوط سیم پیام

خارج از ده ، دو کاج ، روییدند

سالیان دراز ، رهگذران آ

ن دو را چون دو دوست ، می دیدند

 روزی از روزهای پاییزی

زیر رگبار و تازیانه ی باد

 یکی از کاج ها به خود لرزید

 خم شد و روی دیگری افتاد

 گفت ای آشنا ببخش مرا

 خوب در حال من تامّل کن

ریشه هایم ز خاک بیرون است

چند روزی مرا تحمل کن

کاج همسایه گفت با تندی

 مردم آزار ، از تو بیزارم

دور شو ، دست از سرم بردار

 من کجا طاقت تو را دارم؟

بینوا را سپس تکانی داد

 یار بی رحم و بی محبت او

سیم ها پاره گشت و کاج افتاد

بر زمین نقش بست قامت او

مرکز ارتباط ، دید آن روز

 انتقال پیام ، ممکن نیست

گشت عازم ، گروه پی جویی

تا ببیند که عیب کار از چیست

سیمبانان پس از مرمت سیم

راه تکرار بر خطر بستند

 یعنی آن کاج سنگ دل را نیز

با تبر ، تکه تکه ، بشکستند

دو کاج (نسخه ی جدید)

در كنار خطوط سيم پيام ،خارج از ده دو كاج روئيدند

ساليان دراز رهگذران ،آن دو را چون دو دوست مي‌ديدند

روزي از روزهاي پائيزي ،زير رگبار و تازيانه باد

يكي از كاجها به خود لرزيد،خم شد و روي ديگري افتاد

 گفت اي آشنا ببخش مرا ،خوب در حال من تأمل كن

ريشه‌هايم ز خاك بيرون است،چند روزي مرا تحمل كن

كاج همسايه گفت با نرمی

دوستی را نمی برم از یاد،

شاید این اتفاق هم روزی

ناگهان از برای من افتاد.

 مهر بانی بگوش باد رسید

باد آرام شد، ملایم شد،

کاج آسیب دیده ی ما هم

 کم کمک پا گرفت و سالم شد.

میوه ی کاج ها فرو می ریخت

دانه ها ریشه می زدند آسان،

ابر باران رساند و چندی بعد

ده ما نام یافت کاجستان ...



	azizi-s نوشته است:  کم کمک پا گرفت و سالم شد. میوه ی کاج ها فرو می ریخت

ببخشید خانوم عزیزی فکر کنم اینجا میشه کم کم.... حرف ک اضافه هستش!!!

و یه سوال:

مگه درخت کاج میوه هم داره؟

منظور از کم کمک:یعنی همون کم کم بخونید "کم کَمَک"

بله هر درختی که به گل بشینه میوه هم میده، میوه درخت کاج مصرف خوراکی و درمانی هم داره.

درسته......ولی بعضی درختان هم میوه نمیدن.........پس تکثیر  اونها در طبیعت به چه شکلی هست....؟

ولی فکر نکنم به اون مورد بگن میوه ها...

 بشنو از  نی چون حکا یت می کند...........از جدایی ها شکایت می کند

کز نیستان تا مرا ببرید ه اند........از نفیرم مرد و زن نالید ه اند

سینه خواهم شرحه شرحه از فراق......تا بگویم شرح د رد اشتیاق

هر کسی کاو دور ماند از اصل خویش.....باز جوید روزگار وصل خویش

من به هر جمعیتی نالان شدم.....جفت بد حالان و خوش حالان شدم

هر کسی از ظن شد یار من......از درون من بجست اسرار من

سر من از ناله ی من دور نیست.......لیک چشم و گوش را آن نور نیست

تن زجان و جان ز تن مستور نیست.......لیک کس را دید جان دستور نیست

آتش است این بانگ نای و نیست باد......هر که این آتش ندارد نیست باد

آتش عشق است کاندر نی فتاد ......جوشش عشق است کاندر می فتاد

نی حریف هر که از یاری برید.......پرده هایش پرده های ما درید

 همچو نی زهری تریاقی که دید؟......همچو نی دمساز و مشتاقی که دید؟

نی حدیث راه پر خون می کند.......قصه های عشق مجنون می کند

                                     به امید فرا رسیدن فصل بهار انسانیت

من که تسبیح نبودم تو مرا چرخاندی

 مشت برمهره تنهایی من پیچاندی

مهر دستان تو دنبال دعایی می گشت

بار ها دور زدی ذهن مرا گرداندی

ذکرها گفتی و به گفته خود خندیدی

از همین نغمه تاریک مرا ترساندی

بر لبت نام خدا بود خدا شاهد ماست

بر لبت نام خدا بود و مرا رقصاندی

دست ویرانگر تو عادت چرخیدن داشت

عادتت را به غلط چرخه ایمان خواندی

قلب صد پاره من مهره صد دانه نبود

تو ولی گشتی و این گمشده را لرزاندی

جمع کن رشته ایمان دلم پاره شده است

من که تسبیح نبودم تو چرا چرخاندی؟  

دلـربـایـی هـمـه آن نـیـسـت کـه عـاشق بکشند        

  خـواجـه آن اسـت کـه باشد غم خدمتگارش

دلــم را مــشــکــن و در پـا مـیـنـداز      

    کــه دارد در ســر زلـف تـو مـسـکـن

دور گردون گر دو روزی بــر مــراد ما نرفت     

     دایما یک سـان نـباشـد حـال دوران غـم مـخـور