منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن

منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

نکند فکر کنی در دل من مهر تو نیست
گوش کن نبض دلم زمزمه اش چیست نرو

درنمازم خم ابروی تودریادآمد

حالتی رفت که محراب به فریادآمد

دفترمشقم ویه شب ورق زدم ورق زدم

صدجانوشتم واسه تو دوست دارم عاشقتم

من ازآن حس روز افزون که یوسف داشت دانستم

که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

مـن ان زنبــوركــم بـر لب نشيـنم..... چو بينم شهد مستي كامش بچينم

من  و  باد  صبا  مسکین دو سرگردان  بی حاصل

من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت

تا درون آمد غمش ، از سینه بیرون شد نفس

نازم این مهمان که بیرون کرد صاحبخانه را