امام خمینی: (من به خال لبت ای دوست گرفتار شده ام / چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم)
آیت الله خامنه ای سروده اند:
تو که خود خال لبی از چه گرفتار شدی / تو طبیب همه ای از چه تو بیمار شدی
تو که فارق شده بودی ز همه سانسور و مکان / دار منصور بریدی همه تن دار شدی
عشق معشوق و غم دوست بزد بر تو شرر / ای که در قول و عمل شهره بازار شدی
مسجد و مدرسه را روح و روان بخشیدی / تو که بر مسجدیان نقطه پرگار شدی
خرقه پیر خراباتی ما سیره توست / امت ز گفته در بار تو هشیار شدی
واعظ شهر همه عمر بزد لاف منی / دم عیسی مسیح از تو دیدار شدی
یادی از ما بنما ای شده آسوده ز غم / ببریدی ز همه خلق و به حق یار شدی

      عزیزان قرار بود هر شعری رو که بیان می کنند نام شاعرش رو هم بیارند , متاسفانه بعضی از اشعار نام شاعر ندارند . از طرفی کاربران گرامی قبل از ارسال مطلب یه جستجویی انجام بدهند که مطالب تکراری نشه . 

      دریچه

   بازو به دورِ گردنم از مهر , حلقه کن

   بر آسمان بپاش شرابِ نگاه را

   بگذار از دریچهء چشمِ تو بنگرم

   لبخندِ ماه را .

                           ( فریدون مشیری ) 

               سینۀ گرداب

   همرنگِ گونه هایِ تو مهتابم آرزوست

   چون بادۀ لبِ تو میِ نابم آرزوست .

   ای پرده پرده چشمِ توام باغ هایِ سبز,

   در زیرِ سایۀ مژه ات, خوابم آرزوست.

   دور از نگاهِ گرمِ تو , بی تاب گشته ام

   برمن نگاه کن, که تب و تابم آرزوست

   تا گردنِ سپیدِ تو  گردابِ رازهاست

   سرگشتگی به سینۀ گردابم آرزوست

   تا وارَهَم ز  وحشتِ شبهایِ انتظار

   چون خندۀ تومهرِ جهانتابم آرزوست .

                                  " فریدون مشیری " 

نفر دوم را انتخاب کنید

چون اگر نفر اول را واقعا

دوست داشتید،هیچ وقت به نفر 

دومی فکر نمیکردید.

              دوست بدارید

     ای همه مردم، درین جهان به چه کارید ؟

     عمر گرانمایه را چگونه گذارید ؟

     هر چه در عالم بود اگر به کف آرید

     هیچ ندارید اگر که عشق ندارید 

     واي شما ، دل به عشق اگر نسپارید ،

     گر به ثریا رسید هیچ نیرزید !

     عشق بورزید ،

     دوست بدارید !

                               { فریدون مشیری } 

       تا روشنی هایٍ بلندٍ آسمانی

   پنهان نگاهم می کند ، چشمی و صدناز !

   پنهان نگاهش می کنم ، می خوانمش باز .

   خورشیدٍ خندانٍ لبش با می هم آغوش ،

   مهتابٍ تابان رخش با گل هم آواز .

   می خواهدم ، پیداست از طرزٍ نگاهش !

   دزدیده دیدن های  او می گویدم راز !

   می خواهدم ، وز شوقٍ این احساسٍ جانبخش ،

   ذرّات من پیوسته در رقصند و پرواز... !

                    #

   می خواهمت ، ای باغٍ لبریز از ترانه !

   می خوانمت در اشک و آوازٍ شبانه .

   می بینمت در تار و پودٍ سینه ، در دل

   چون هُرمٍ آتش می کشی در من زبانه !

   می آرمت از لابه لایٍ جان به دفتر !

   تا در سرودٍ من بمانی جاودانه !

   می جویمت در آسمان ، در برگ ، در آب !

   می پرسمت از قله های بی نشانه !

   با یادٍ تو ، سرگشته در کوهم همیشه .

   آمیزه ای از شوق و اندوهم همیشه .

               # 

  می خواهمت ، ای با تو شیرین زندگانی !

   ای دست هایت ساقه هایٍ مهربانی !

   ای هستی ام را کرده چشمانٍ تو تاراج،

   بخشیده بارٍ دیگرم شورٍ جوانی !

   ای برده ، چشمانت مرا از ظلمتٍ خاک ،

   تا روشنی هایٍ بلندٍ آسمانی .

   پیشٍ تو ، خاموشم اگر ، بر من نگیری.

   چشمٍ تو می داند زبانٍ بی زبانی.

                   #

   می خواهمت ، ای خوشتر از صبح بهاران !

   ای چشمهایت عشق را ، آئینه داران !

   ای کاش می گفتی چه می خواهد دلٍ تو

   از این دلٍ آواره در اندوه زاران !

   عشقٍ تو ، خوش می پرورد در جانٍ پر درد

   شعری که ماند جاودان در روزگاران .

                 #

   ساقی ، به فریادم برس ، غم پرپرم کرد !

   چشمانٍ او ، چشمانٍ او خاکسترم کرد !

                #

   دیگر ، گُلٍ خورشید ، از سرخی به زردی ست .

   غم ، در نگاهٍ آسمانٍ لاجوردی ست .

   با یادٍ چشمش مانده ام تنهایٍ تنها ،

   تنها خدا داند که تنهائی چه دردی ست !

                               " فریدون مشیری " 

به سه چیز تکیه نکن،غرور،دروغ و عشق.ادم با غرور می تازد،با دروغ می بازد و با عشق می میرد.

****************************

تنهایی،ارمگاه جاوید من است
و درد و سکوت، همنشین تنهایی من!به پریشانی یک ارزوی اشفته چه می دانم چگونه از تنهایی اتاق گریختم عشق فراتر ازانسان و فراتر از خدا نیز هست و ان دوست داشتن است.

****************************

خدایا به هر کس دوست می داری بیاموز
که عشق از زندگی کردن بهتر است،
و به هر کس دوست تر می داری،بچشان
که دوست داشتن از عشق برتر است.

****************************