بامــدادان که تفـــاوت نکــند لــیل و نــــــهار
خوش بود دامن صــــحرا وتـــــماشای بهــار
کــوه صـحرا و درخــتان هــمه در تسبیحــند
نه همــه مسـتمعــان فــهم کــنند این اســــرار
بلبــــلان وقت گــل آمـد که بنالند از شـــــوق
نـه کم از بلبل مســـتی تو بنال ای هوشـــــیار
آفــریـنش هـمــه تنبــیــه خــداوند دل اســـت
دل نــدارد کــه نـــدارد به خداونـــــد قـــرار
ایـــن هــمه نقـش عجـب بر درو دیوار وجود
هــر که فـکــرت نکــند نـقـش بود بر دیــوار
خــبرت هسـت که مرغــان چـمــن میگــوبنـد
کاخــر ای خفــته سر از بالشت غفلت بردار
هـــر کـــه امــروز نبـــیند اثــــر قـــدرت او
غـــالب آنســــت کـــه فــردش نـــبیند دیـــدار
کـــه تواند که دهــــد میــــوه رنگین از چوب
یا کــه داند که بر آرد گل صد برگ از خــار
نـــعمت بار خـــدایا ز عـدد بـیرون اســـــت
شـــکر انعـام تو هرگـز نکـــــند شـکر گزار
سعــدیــا راســت روان گــوی سعادت بــردند
راستــی کـــــن که بمنـــزل نـرسد کــج رفتار