پس از حمله ايراني ها به پيج مسي، اين بازيكن رفتار ايراني ها را غيردوستانه خواند و پس از آن ايراني هاي زيادي رفتند و در پيج اين بازيكن از او عذرخواهي كردند

 مسي هم با بزرگ منشی در اين مورد پاسخ داد:« ايراني هاي عزيز، نيازي به عذرخواهي نيست. من مي‌دانم ايران فرهنگ غني اي دارد و من می دانم اینهایی که تهدید کردند ایرانی های واقعی نیستند.

من الان هم فقط سخت تمرين مي كنم تا در بازي مقابل ايران، مدافعان این تیم را اذيت كنم.»

 این واکنش محترمانه و حرفه ای مسی در نوع خود جالب توجه و آموزنده است. 

با این حال نباید تهدید زیرپوستی مسی مبنی بر تمرین سفت و سخت را نادیده گرفت.

 گویا تیم ملی کشورمان به راحتی قربانی فحاشی و بچه بازی چند تن از هموطنان مان شده است.

                                    فرهنگ فیس بوکی

اگر اشتباه نکنم، فرهنگ دو سه هزار ساله‌ای داریم که به آن می‌بالیم و منشور کوروشی
که چه حیف که در ایران خودمان نیست و تخت جمشید و بیستون و این و آن. تمدن ما
سال‌هاست نقش یک حساب بانکی موهومی برای فرهنگ ترک خورده ما بازی می‌کند و هر کجا
کم می‌آوریم، یاد نیاکانی می‌افتیم که زمانی حقوق بشر می‌دانستند و یگانهٔ زمان خود
بوده‌اند و از این حساب بانکی کمی بذل و بخشش می‌کنیم تا هم خودمان و هم بیگانگان
بدانند که ما تمدنی بزرگ و دیرین داریم، ولی مشکل که حل می‌شود، دوباره بر سر
چهارراه، جلوی حریف را می‌گیریم و بوق و بعضا فحش ‌هم بدرقهٔ راهش می‌کنیم.


بدبختانه در دنیای امروز چه بخواهیم چه نخواهیم، کسی ما را فرزند کوروش
نمی‌داند و حساب تاریخ کهن ما را پای ما نمی‌نویسد.

شاید آن زمان که به
چوگان و نام ابوموسی و سنت قهوه خانه‌ای توسط کشورهای همسایه ‌‌دستبرد زده شد، دل
برخی تپید و دلنوشته‌هایی در محیط‌های مجازی نگاشتند و اعتراضاتی کردند، اما این‌ها
چندان بازتابی نداشت و بی‌تعارف و متأسفانه، خیلی به گوش جهانیان نرسید.


اما به همت ما چیز دیگری بود که به گوش آن‌ها برسد. به تازگی نمونه‌هایی از
فرهنگ درخشان ما ایرانیان در صفحاتی از فیس‌بوک نشان داده شد‌ که پیش از این کسی
گمان هم نمی‌کرد روزی کسی در این صفحات پیام فارسی هم ببیند.

پس از پیروزی
والیبالمان برابر ایتالیا، چشمه‌ای از فرهنگمان را نشان جهانیان دادیم و اینقدر
نشان دادیم تا آخر ایوان زایتسف (ستاره والیبال ایتالیا) بنویسد: «متاسفم که
بزرگ‌ترین تفریح ایرانیان، توهین به دیگران است».

صفحه لیونل مسی، لوران
فابیوس و حتی مجری بخت برگشتهٔ برزیلی که قرعه کشی جام جهانی را انجام می‌داد و به
باور برخی مقصر! نشان داده نشدن مراسم قرعه کشی جام جهانی از شبکه ۳ بود، از دایره
لطف فرهنگ بی‌بدیل ما بی‌نصیب نماندند. هر کدام از این چندین هزار پیامی که رد و
بدل شد، مردم ما را ملتی بی‌فرهنگ و دور از ادب معرفی کرد و وجهه‌ای جاودان در ذهن
کسانی گذاشت که شاید برای نخستین بار از ایران می‌شنیدند و با ایرانی روبه‌رو
می‌شدند.

القصه، امروز به جایی رسیدیم که ایرانیان نه با پارسه و چهلستون،
که با توهین و هتاکی زبانزد جهانیان شده‌اند. ایرانیان را با بالا رفتن از دیوار و
فحش و ناسزا به یاد می‌آورند. وقتش نرسیده که از توهم آن که ما را به نگارهٔ شعر
سعدی بالای سردر سازمان ملل می‌شناسند، دل بکنیم و فکری به حال فرهنگ امروز و حال
نزارمان بکنیم؟

منبع : تابناک

مگه خود غربیها چه تفه ای هستند که حالا اومدند از فرهنگ  واسه ما حرف میزنند...نمونه ای از حمله های خودشون .ساخت چندین فیلم  و مستند...برای مخدوش کردن چهره ی ایرانیها...بیاید یه مقایسه کوچچولو کنیم....

چند هزار نفر<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<76میلیون نفر

نباید کاره  هزار نفر رو به میلیونها انسان تعمیم داد ...خداییش غربی ها دیگه از فرهنگ و حقوق بشر دم نزنند که گذشته ی 200 سالشون به درخشانی تو تاریخه انسانیت هست...بزرگی میگه:استعمار و برده داری  ننگی هست برای غربی ها  که فراموش نشدنی و غیر قابل جبران هست..