اهتزاز پرچم بزرگ ايران در میدان انقلاب شهر میلاجرد

******

ز میلاجرد اگر گویم سخنها
بود نقلی  میان انجمنها

که میلاجرد ما خلد برین است
تمام مردمانش اهل دین است

هوایی بس نشاط انگیز دارد
به دل فریادی از چنگیز دارد

چو نی در دلغم افزا ساز دارد
که از ره رهگذر را باز دارد

به باغش لاله های مشکبیز است
به دشتش سبزه با گل در ستیز است

جوانانش همه آزادگانند
همانا خار چشم دشمنانند

همه اندر جدل شیران جنگند
به صید دشمن بعثی ، پلنگند

که جان در کف شهادت پیشگانند
دو عالم را بهاری بی خزانند

زغیرت حمله بر صدام کردند
که او را در جهان بد نام کردند

بشد خم پشت آمریکای شیطان
بر آن شد تا که بگریزد زمیدان

شهیدانش به گلذار شهیدان
درخشانند همچون نور باران

ثنا خوان کودکانش در دبستان
همانند هزار اندر گلستان

زملک و کشتزارش زربخیزد
زخاکش لاله احمر بخیزد

دبستانش رقیب بوستان است
به هر سو اندلیبش نغمه خوان است

بسی گنج گران در سینه دارد
به نیکی شهرت دیرینه دارد

وقار شهر ما مشهور دنیاست
دلیل مدعایم در بناهاست

دیاری بس کهنسال است و پیر است
دیار مردم روشن ضمیر است

چو خواهی نیک پی بردن به آثار
گذر بنما زباغات سپهدار

که دیوار بنایش چون خدنگ است
زخشت خام روشنتر زسنگ است

نه آسیب از گذشت روزگارش
نه از صر صر زیانی بر بهارش

زتاکش دانه یاقوت خیزد
زلطفش مرده از طابوت خیزد

که هر باغی زباغات سپهدار
به دل دارد بسی ناگفته اسرار

بگویند با زبان بی زبانی
که من از قرنها هستم نشانی

مرا دستی بدین جا داده مأمن
همان دستی که خاکش گشته مسکن

نشانها دارد از بازی دوران
فغانها دارد از محمود افغان

زغم از خرمی پرهیز دارد
به دل فریادی از چنگیز دارد

"طبیبا"خامه را از نامه بستان
به اطناب سخن کس را مرنجان

"مرحوم استاد علی آریانا"