دوستان واقعی مثل صبح می مونند

نمی شود تمام روز آنها را داشت،

اما مطمئنی که فردا،هفته بعد،سال بعد و تا ابد هستند،

و همیشه با حضورشان به تاریکی ها خاتمه می دهند...

شخصی ممکن است در عین آنکه دیگری را دوست دارد گاهی هم نسبت به او عصبانی شود؛ نسبت به او رنجش و دلخوری پیدا کند؛ در بعضی کارهای او مداخله نماید؛ به بعضی از خواسته‌ها و تمایلات او پاسخ مثبت ندهد؛ از او انتقاد کند و از این قبیل کارها. این‌ها دلیل عصبیت نیست. این نوع رفتار با رفتار کسی که همیشه با شخص مورد علاقه‌ی خود بر سر خشم، خشونت و ناسازگاری است، یا همیشه میل دارد او را از همه چیز محروم سازد و تنها به منافع و احتیاجات مادی و روانی خود می‌اندیشد فرق می‌کند. در یک دوستی واقعی و اصیل انسان از دیگری انتظار خودخواهانه ندارد که تمام محبت و توجه و علاقه‌اش را منحصراً و دربست وقف او کند؛ حال آنکه در احتیاج عصبی به محبت، شخص عصبی انتظار دارد طرف همه‌چیزش را منحصراً وقف او نماید؛ مثلاً یک زن عصبی از علاقه و توجه شوهر خود نسبت به پدر و مادرش هم دچار احساس حسادت می‌شود و توجه شوهر را نسبت به آن‌ها دلیل عدم توجه و علاقه‌ی او به شخص خودش فرض می‌کند

 من باور دارم ...

که دوستى واقعى به رشد خود ادامه خواهد داد حتى در دورترین فاصله‌ها. عشق واقعى نیز همین طور است.

من باور دارم ...
که ما مى‌توانیم در یک لحظه کارى کنیم که براى تمام عمر قلب ما را به درد آورد.
من باور دارم ...
که زمان زیادى طول مى‌کشد تا من همان آدم بشوم که مى‌خواهم.

من باور دارم ...
که همیشه باید کسانى که صمیمانه دوستشان دارم را با کلمات و عبارات زیبا و دوستانه ترک گویم زیرا ممکن است آخرین بارى باشد که آن‌ها را مى‌بینم.

من باور دارم ...
که ما مسئول کارهایى هستیم که انجام مى‌دهیم، صرفنظر از این که چه احساسى داشته باشیم.
من باور دارم ...
که اگر من نگرش و طرز فکرم را کنترل نکنم،او مرا تحت کنترل خود درخواهد آورد.

من باور دارم ...
که قهرمان کسى است که کارى که باید انجام گیرد را در زمانى که باید انجام گیرد، انجام مى‌دهد، صرفنظر از پیامدهاى آن.

من باور دارم ...
که گاهى کسانى که انتظار داریم در مواقع پریشانى و درماندگى به ما ضربه بزنند، به کمک ما مى‌آیند و ما را نجات مى‌دهند.

من باور دارم ...
که گاهى هنگامى که عصبانى هستم حق دارم که عصبانى باشم امّا این به من این حق را نمى‌دهد که ظالم و بیرحم باشم
من باور دارم ...
که بلوغ بیشتر به انواع تجربیاتى که داشته‌ایم و آنچه از آن‌ها آموخته‌ایم بستگى دارد تا به این که چند بار جشن تولد گرفته‌ایم.

من باور دارم ...
که همیشه کافى نیست که توسط دیگران بخشیده شویم، گاهى باید یاد بگیریم که خودمان هم خودمان را ببخشیم.

من باور دارم ...
که صرفنظر از این که چقدر دلمان شکسته باشد دنیا به خاطر غم و غصه ما از حرکت باز نخواهد ایستاد.

من باور دارم ...
که زمینه‌ها و شرایط خانوادگى و اجتماعى برآنچه که هستم تاثیرگذار بوده‌اند امّا من خودم مسئول آنچه که خواهم شد هستم.

من باور دارم ...
که نباید خیلى براى کشف یک راز کند و کاو کنم، زیرا ممکن است براى همیشه زندگى مرا تغییر دهد.

من باور دارم ...
که دو نفر ممکن است دقیقاً به یک چیز نگاه کنند و دو چیز کاملاً متفاوت را ببینند.

من باور دارم ...
که زندگى ما ممکن است ظرف تنها چند ساعت توسط کسانى که حتى آن‌ها را نمى‌شناسیم تغییر یابد.

من باور دارم ...
که گواهى‌نامه‌ها و تقدیرنامه‌هایى که بر روى دیوار نصب شده‌اند براى ما احترام و منزلت به ارمغان نخواهند آورد.

من باور دارم ...
که کسانى که بیشتر از همه دوستشان دارم خیلى زود از دستم گرفته خواهند شد.

من باور دارم ...
«شادترین مردم لزوماً کسى که بهترین چیزها را داردنیست
بلکه کسى است که از چیزهایى که دارد بهترین استفاده را مى‌کند.»

 آنکه ثروت خود را از دست داد ، زیاد نباخته است ولی آنکه دوست خود را از دست داد پاک باخته است ...

 چند روز پیش شخصی رو تو خیابون دیدم که شبیه "دوست" ها بود

 بهم خیره شد

 بهش خیره شدم

 سلامم کرد

 سلامش کردم

 گفت: خیلی خوشحاله که منو دوباره دیده

 گفتم: منم همین طور

 گفت: دلش برام تنگ شده بود

 گفتم: منم همین طور

 گفت: مراقب خودت باش

 گفتم: تو هم همین طور

 گفت: خداحافظ

 گفتم: خداحافظ

رفت

 رفتم

 ترسناک بود که هر چی فکر کردم اسمش رو یادم نیامد

 حتی یادم نبود از کجا من رو می شناخت

 چرا دلش تنگ بود

 چرا شبیه "دوست" ها بود

 چرا شبیه من بود..

من تا امشب نتونسته بودم یک معنای واقعی از دوست واقعی داشته باشم. که امشب شخصی برام فهموند که دوست واقعی یعنی چی!!!!!!!!

با زبان قاصرم از این دوست عزیز و ارجمند در این تالار بزرگ تقدیر و تشکر میکنم که معنای واقعی دوست رو بهم چشاند.

تا زمانی که عمر دارم کار ارزشمندشون رو فراموش نخواهم کرد.

جناب آقای ملکی

می تونم سوال کنم این دوستی که ازشون صحبت کردید چه ویژگی هایی داشتند که شما

به این نتیجه رسیدید که دوست واقعی شما هستند؟؟؟

دوستان خوب یک سری ویژگی دارند که آنها را از دیگران متمایز می کند

یک دوست خوب حرفهایی که به صورت محرمانه به وی زده شده است را نزد خود نگه داشته و راز دار شما می باشد.

یک دوست خوب وقتی نظر او را در مورد مسئله ای جویا شوید با جان و دل و صادقانه نظرات و عقاید خودش را در اختیارتان قرار می دهد و حتی اگر به نصایحش نیز عمل نکنید ناراحت نمی شود.

یک دوست خوب وقتی شما را به کارهای ماجراجویانه رشد دهنده و پیشرفت در کار تشویق خواهد کرد.

یک دوست خوب روز تولدتان همیشه به یادش بوده و این روز رو بهتون تبریک میگه.

گاهی سکوت دوست معجزه می کند و تو می آموزی که بودن همیشه در فریاد نیست.