تو برو پیچک من ، فکر تنهایی این قلب مرا هیچ مکن

رو پیشانی من چیزی نیست ، غیر یک قصه پر از بی کسی و تنهایی . . .

زندگی پراست از گره هایی که تو آن را نبسته ای. اما باید تمام آنها را به تنهایی باز کنی. تنهای تنها ،

نامه هایم که چراغ قلبت را روشن نکرد !

امشب تمامشان را بسوزان شاید بتوانی تنهایی ات را ببینی . . .

همیشه آدم وقتی به همدیگه فکر میکنن که تنها میشن

کسی واقعا عاشقه که وقتی همه پیششن

به اونی فکر میکنه که رفیق تنهایی هاشه . . .

درویش کوچه های تنهاییم ، کاسه گدایی مرا ، سکه ی نگاه توکافیست!!!

بوی دلتنگی میدهم…

حتی بهار هم پیله ی تنهایی ام را به روی پروانه هایش نمی گشاید . . .

تنهایی استخوان سوز است ، حتی در عاشقانه ترین ساعتها . . .

تو رفیق نیمه راهی به خدا غرق گناهی

دیگه چاره ای ندارم می دونم در اشتباهی

تو دلم جائی نداری تو محبتی نداشتی

منو از ریشه سوزوندی دلمو تنها گذاشتی

چنان دل کندم از دنیا که شکلم شکل تنهایی ببین مرگ مرا در من که مرگ من تماشایی است مرا در اوج می خواستی

تماشا کن ...... تماشا کن

مطمئن باش و برو
ضربه ات کاری بود
دل من سخت شکست
و چه زشت به من و سادگی ام خندیدی
به من و عشقی پاک
که پر از یاد تو بود
و خیالم می گفت
تا ابد مال تو بود
تو برو. برو تا راحت تر
تکه های دل خود را آرام سر هم بند زنم!!!