دوره ، دوره ی تنهایی دستها نیست

دوره ، دوره ی تنهایی دلهاست . .

شبیه برگ پاییزی ، پس از تو قسمت بادم / خداحافظ ، ولی هرگز نخواهی رفت از یادم

خداحافظ ، و این یعنی در اندوه تو می میرم / در این تنهایی مطلق ، که می بندد به زنجیرم

تنهایی یعنی

من یه موبایل دارم که صدای زنگش رو یادم نمیاد

چه رنجی است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن

و چه بدبختی آزار دهنده ای است تنها خوشبخت بودن

در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است . . .

)دکتر علی شریعتی(

نرو دستم به دامانت / نگو دیگر نمی آیی

که میمیرم غریبانه  امان از درد تنهایی . . .

شاید آن روز که رفتم یاد تنهایی کنی / من همان تنهایی ام ، یادت نره یادم کنی...

           رفیقان یک به یک رفتند              مرا با خود رها کردن

            غم خود باورم کردن                 گمان کردم که هم دردند

آنقـــدر دلـــــم گرفته كه ميخـــوام بارون بباره*°•.”*°• شايـــد اين دله تنــگم يه زره آروم بگيره♥♥♥ خســتم از بى قرارے *°•.”*°•مگه تـــــو دوســم نـــدارى♥♥♥ خب بگو الان كجايـے *°•.”*°•مردم از چشــم انتـــــظارے ♥يا♥ شايـــد حـــــرفات دروغ بود *°•.”*°•دله من بازيچه اے بود♥♥♥ واســه ســـرگرمى و خندت بـے خودے نبود كه گفتــــے*°•.”*°• عزيــــــزم چقد تو خوبــے ♥با♥ هر جمـــــله ے من طعمه غــم
رو ميچشيــــــدى

تنهایی ام را با کسی قسمت نخواهم کرد

یک بار قسمت کردم ، چندین برابر شد . . .

وقتی شکسته اطلسی وقتی گرفته اسمون وقتی که تنهایی شده تنها شریک خونمون

وقتی نگاهه روشنت حالا غریبه با چشام دیگه نه اسمت یادمه نه دیگه عشقت رو میخوام