وصيت نامه شهيد ولي الله عاشوري

شهید ولی اله عاشوری در سی و یکم فروردین 1344،‏ در روستای میلاجرد از توابع شهرستان کمیجان به دنیا آمد. پدرش حسین، کشاورزی می کرد ‏و مادرش ام هانی نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. او نیز کشاورز بود. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. ششم تیر 1362، در سردشت هنگام درگیری با گروه های ضد انقلاب به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.

وصیت نامه شهید ولی اله عاشوری

بسم الله الرحمن الرحیم
« ولا تحسبنّ الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون»
مپندارید کسانی که در راه خدا کشته شده اند مرده اند بلکه زنده اند و نزد خدایشان روزی می خورند.

با سلام و درود به امام امت وامت شهید پرور ایران و با سلام و درود به تمامی مستضعفین جهان که همیشه زیر بار ظلم و ستم بوده اند
و با سلام و درود فراوان به خانواده شهداء که چنین فرزندانی تربیت کرده اند که اینگونه مردانه در مقابل بیگانگان وجهان خواران ایستادگی کردند و با نثار خون خویش این انقلاب را به ثمر رساندند، آنان که از همه چیز خود گذشتند و برای این جهان که ما چند صباحی بیشتر در آن نیستیم ارزشی قائل نشده اند و معامله ای با پروردگار خویش بستند وشرح این معامله چنین است.
شهید جانش را در راه خدای یکتایش می دهد خداوند هم در برابر این چیز با ارزشی که از او می گیرد بهشتی را به آنان ارزانی می دارد و آنان را از یاوران خویش می داند.
ما فرزندان ایرانی تا آخرین قطره خون خود در برابر ظالمان و بیگانگان و کافران ایستادگی میکنیم و به شما امت شهید پرور قول می دهیم در این راه که گام برداشته ایم همیشه ثابت قدم خواهیم بود.
و در آخر وصیت نامه از خداوند بزرگ دو چیز را می خواهم یکی اینکه می خواهم تمام گناهان مرا ببخشد و توبه مرا بپذیرد و دوم اینکه از شما پدر و مادر عزیزم طلب بخشش می کنم و امیدورام که از دست من راضی باشید.

هموطنان دعای همیشگی یادتان نرود : خدایا خدایا تو را به جان مهدی تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار.وهمیشه امام را دعا کنید .

 

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی

شهید ولی الله عاشوری در تاریخ 1344 در میلاجرد  در خانواده ای متدین و مذهبی چشم به جهان گشود.

پس از پشت سر گذاشتن مقطع ابتدایی در زادگاهش یار و یاور پدر در اداره امور زندگی شد ایشان فردی بسیار دلسوز و مهربان و دارای اخلاقی نیکو بودند که کمک به پدر و مادر را جز وظایف اصلی خود به شمار آورد و در این راه هیچگاه دریغ نمی کردند و احترام خاصی به پدر و مادر و اطرافیان قائل بودند .

مرحوم حاج حسین عاشوری پدر شهید ولی الله عاشوری

شهید دارای دوران نوجوانی و جوانی بسیار فعال و کوشا بودند که در فعالیت های دینی و مذهبی مساجد در زمان انقلاب و در عزاداری ها در تظاهرات هایی که در خود میلاجرد و روستاهای اطراف برگزار می شد نقش فعال و بسزایی را اجرا کردند.

مرحومه ام هانی غریبی مادر شهید ولی الله عاشوری

در هنگام جنگ با اجازه مادر و رضایت پدر با لبیک به ندای رهبر ی برای پشتیبانی از ولایت فقیه و حفظ آب و خاک وطن به جبهه حق علیه باطل اعزام می شودو پس از شرکت در عملیات های بیت المقدس و محرم در مناطق عملیاتی خرمشهر و گیلان غرب به عنوان تیربارچی ارائه خدمت می نماید.

این شهید گرانقدر که سختی ها و مشکلات جبهه و جنگ نمی تواند او را از پای درآورد با روحیه ای قوی و عزمی راسخ در تاریخ 30/2/62 در سردشت توسط گروهگ ضد انقلاب گروگان گرفته می شودو به درجه رفیع شهادت نائل می آیدلازم به ذکر است که این شهید مفقود الاثر می باشد.

مرحومه ام هانی غریبی مادر شهید ولی الله عاشوری در کنار شهدای گمنام

مزار نمادین شهید جاویدالاثر ولی الله عاشری  در کنار مزار مادرش

راوی : قنبر عاشوری (برادر شهید )

در آخرين مرخصي كه خانواده طراوت و معنويت وجود با محبتش را درك مي كرد سفارشات حكيمانه و مواعظ پر نغزش همگي بر الهام غيبي شهادت و تجلي حقيقت وعده ديدار و عروج لاهوتي شهيد داشت.  به  وقت جدايي و ترك خانواده همگي حالتي شگفت از ادب ، ارادت و خاكساري او را در مواجهه با مادرمان نظاره گر بوديم.

تعلق عاطفي ام به برادر كه فرزند بزرگ خانواده بود تلخي جدايي را بر دلم مضاعف مي ساخت. همتم را به همراهي شهيد بسيج ساخته و از چشمانم ثبت تصاويري ماندگار را طلب كردم. هنوز هم نور و زيبايي عبارت «مشتاق شهادت» بر پشت لباس رزمش در واپسين لحظات هجران سرمه دان قوت بصر و بينايي بصيرت درونم به حساب مي آيد.

شعر شهيد ولي اله عاشوري

او داغ بر لذائذ دنيا نهاده بود *** لب بر شراب باده صهبا نهاده بود

هرگز طمع به لذت دنيا نمي نمود *** دل بر صفا و مروه و عقبي نهاده بود

بر جامه معطرش با خون سرخ خويش *** اين واژه منقش و زيبا نهاده بود

مشتاق شهد ساقي و شرب شهادتش *** داغي به قلب دشمن اعمي نهاده بود

لطف و صفا و پاكي و حجب و حياي او *** آتش به قلب خسته بابا نهاده بود

راوی : جانباز علی اصغر غریبی

تصویر جانباز حاج علی اصغر غریبی

در حاليكه درون يك سنگر مستقر بوديم رو به من كرده گفت: «تا زمانيكه جنگ ادامه دارد ، من نيز در جبهه ها خواهم بود. دنياي خاكي را چون مولايم علي(ع) سه طلاقه كرده ام. با پيروزي اسلام اگر خداوند عمري بدهد از كردهاي غيور و شجاع همسري را برمي گزينم».

* در شبي به جهت اينكه ذهن عراقي ها را از آتش متمركز بر يك محور مشخص منحرف نماييم ، نقشه اي را به اتفاق شهيد طراحي و عملياتي نموديم. با صرف زحمت و مشقت فراوان يك قبضه تيربار را بر بالاي تپه اي كه از نيروهاي ما خالي بود منتقل نموده ، بصورت رگبار يك نوار تير شليك كرديم. نيروهاي خودي را نيز در جريان قرار داديم تا به منطقه مورد اشاره ترددي نداشته باشند. اتفاقاً تدبيرمان به بار نشست و هماني شد كه انتظار داشتيم. فرداي آن شب تني چند از فرماندهان رده بالا به محل استقرار گردان ما آمدند و از مسؤولمان به شدت در خواست شناسايي و معرفي عاملين شلوغي ديشب ، يعني ما دو نفر را نمودند. با اطلاع از ماجرا و كسب آمادگي پذيرش تبعات احتمالي بصورت داوطلب خود را معرفي كرديم. در كمال تعجب آن چند نفر رو به ما كرده و گفتند: «ما از دور با استفاده از دوربين مادون قرمز نظاره گر كار قابل تحسين شما بوديم». «بچه ها واقعاً گل كاشتيد».

اهداءبا محبت يك جلد كلام اله مجيد حسن ختام ماجراجويي من و شهيد(ره) بود.

شهید ولی الله عاشوری نفر اول نشسته از چپ و جانباز علی اصغر غریبی(نفر دوم نشسته) و ابوالقاسم اکبر آبادی

تسبیح شهادت

اسناد شهید ولی الله عاشوری

نفر اول سمت چپ شهید ولی الله عاشوری (قاب عکس مربوط به شهید ابوالفضل عاشوری میباشد)

مرحوم حاج حسین عاشوری پدر بزرگوار شهید ولی الله عاشوری