با توام
ای لنگر تسکین!
ای تکان‌های دل!
ای آرامش ساحل!
با توام
ای نور!
ای منشور!
ای تمام طیف‌های آفتابی!
ای کبود ِ ارغوانی!
ای بنفشابی!
با توام ای شور، ای دلشوره‌ی شیرین!
با توام
ای شادی غمگین‌!
با توام
ای غم!
غم مبهم!
ای نمی‌دانم!
هر چه هستی باش!

اما کاش...
نه، جز اینم آرزویی نیست:
هر چه هستی باش!
اما باش!

شعری از قیصر امین پور

اینم یه شعر وطنی سروده آقای حسن کرمی(شعر بنای شهر میلاجرد)

جانا شنیدستم که در عهد اساطیر                آنگه که بودی عدل کیخسرو جهانگیر

بودند مردمانی بسان شیر غران                    افکار زشت اهرمن را تیغ بران

یکسر دلاور پهلوانانی جوانمرد                      شیر افکن و نام آورانی بی هماورد

مردان پولادی میدانهای پیکار                         دلها اهورایی ضعیفان را نگهدار

چون رستم و زال و نریمان سام وگودرز            چون گیو وقارون کاوه و رهان و فرامرز

ایران به لطف غیرت آن شیر مردان                   آباد و امن و سربلند و رشک کیهان

زین پهلوانان و ابر مردان و به دین                     بودی دلیری نام او "میلاد گرگین "

آن شاخ دیوان را شکسته روزگاری                    می گشت روزی در بهشتین مرغزاری

خوش مرغزاری خرم و سبز و مصفا                   گلها هزاران گونه چون مینوی مینا

هر سو گلستان در گلستان چون بهشتی          هرگز ندیدی کس به زیباییش دشتی

دشتی به هر سو دسته دسته نرگس مست      همچون هزاران عروس دست دردست

از هر طرف صوت دل انگیز قناری                        بر هر درختی بلبلی کبکی هزاری

هر غنچه ای چون لب زیبا نگاران                       هر نو گلی چون روی رعنا گلعزاران

گل پاک و سبزه پاک آب و آسمان پاک                یک قطعه فردوس برین در مرکز خاک

صحرا گلستان و درختان سرو قامت                    رودی بسان تحته الانهار جنت

آن پهلوان پیر بهر استراحت                              با خاندان شد ساکن آن خاک معمور

می گفت شاید مرده ام اینجا بهشت است        گر زنده ام یا رب بفرما این چه دشت است

گویند در لوح دنیا نوشته است                         هر جا که شاد آید دلت آنجا بهشت است

دلها به گوهر خیزی اش پدرام کردند                   آن خطعه را میلاد گرگین نام کردند

وقتی که شد شهر و نگینی گشت رخشان         میلاد گردش نام شد در عهد اشکان

در عهد ساسانی میلاد گرد خواندند                   وقتی عرب آمد "گ" را بر "جیم "راندند

این شهر میلاجرد زیبا موطن من                       خوش یادگاریست از نیاکان تهمتن

این شهر شهر علم و فرهنگ هنر هاست           اینجا محل رشد علم و مجتهد هاست

بس مجتهدهایی که فخر روزگارند                      عشق زمین و شافع روز شمارند

این جایگاه رویش مردانگیهاست                       دانشگه بی منت فرزانگی هاست

هر کودکی را درس اول دین و قرآن                    درس دگر درهای باز از بهر مهمان

صدها خرابی بر سرش باریده اما                      با همت مردان دوباره گشت برپا

وقتی اصالت هست چیزی را به بنیاد                صد بار اگر ویران شود می گردد آباد

ای نام زیبای وطن سر سبز باشی                   ای اصل روح و جان من سر سبز باشی

گلهای باغ و بوستانت رامش جان                    درهای بازت تشنه هر گونه مهمان

این گفته لایق نیست تا وصف بزرگان                 آید در این کم مایه شعر سست بیجان

نمي دانم چه مرگم شد چرا اينقدر دلگيرم
چرا با ذهن مغشوشم هنوز اينگونه درگيرم

چرا حالا كه ياد تو فقط تكرار ذهنم شد
از اين تكرارها يك شب به ناگه من نمي ميرم

ببين اين گرد پيري را كه رويم كرده پائيزي
ببين چين و چروكم را ، ز داغت كرده اي پيرم

منم شيري كه چشمانت به تيري كرد مجروحم
درون بيشه ات حالا يكي بي دست و پاشيرم

عجب ابريست چشمانم ، چه مرگم شد نمي دانم
هنوز انگار مجروح از عفونت هاي آن تيرم

عجب كوچك شد اين دنيا هوايش مثل زندانها
دراين سلول جانفرسا ببين بر پاي زنجيرم

چه كس از دل خبر دارد كه دريائيست از يادت
اگر چه با زبان گفتم دگر از دست او سيرم

شعر آقای غریبی واقعا به دلم نشست

مرسی

الا ای برف!

چه می*‏باری بر این دنیای ناپاکی؟

بر این دنیا که هر جایش

رد پا از خبیثی است

مبار ای برف!

تو روح آسمان همراه خود داری

تو پیوندی میان عشق و پروازی

تو را حیف است باریدن به ایوان سیاهی‏ها

تو که فصل سپیدی را سرآغازی

مبار ای برف

 رشته ام علافی‌ست
جیب‌هایم خالی‌ست

پدری دارم
حسرتش یک شب خواب

دوستانی همه از دم ناباب
و خدایی که مرا کرده جواب

اهل دانشگاهم
قبله ام استاد است

جانمازم نمره
خوب می‌فهمم سهم آینده من بی‌کاریست

من نمی‌دانم که چرا می‌گویند
مرد تاجر خوب است و مهندس بیکار

و چرا در وسط سفره ما مدرک نیست
چشم ها را باید شست

جور دیگر باید دید
باید از مردم دانا ترسید

باید از قیمت دانش نالید
وبه آن‌ها فهماند

که من ایجا فهم را فهمیدم
من به گور پدر علم و هنر خندیدم

نه به کویم گذرت می‌افتد

نه به رویم نظرت می‌افتد
آفتابی که جهان روشن ازوست
ذرهٔ خاک درت می‌افتد
در طلسمات عجب موی شکاف
زلف زیر و زبرت می‌افتد
در جگردوزی و جان سوزی سخت
چشم پر شور و شرت می‌افتد
در غمت بسته کمر بر هیچی
دل من چون کمرت می‌افتد
آب گرمم به دهن می‌آید
چشم چون بر شکرت می‌افتد
شکری از تو طمع می‌دارم
به بیندیش اگرت می‌افتد
شکرت بی‌خطری نی و دلم
به خطا در خطرت می‌افتد
بیشتر میل تو جانا به جفاست
یا جفا بیشترت می‌افتد
گر جفایی کنی و گر نکنی
نه به قصد است درت می‌افتد
دل عطار ازین بیش مسوز
که ازین بد بترت می‌افتد

عطار

شعری زیبا در مورد دهه فجر سروده شاعر مرحوم علی صفدر عاشری میلاجردی

نايب صاحب زمان چون وارد ايران اولوب
خائنان ملک ايران خانه سي ويران اولوب
.................................................
"ارفرانس" طياريه چونکه اولوب (آقا) سوار
شهر لردن جمع اولوبلار تهرانا خرد و کبار
خلق تماماً منتظردور، اشک شوق گوزدن آخار
اون بش ايل آيري دوشن اوز دودمانندن گلور
دين يولوندا آيرلان اوز خانمانندن گلور

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

ناگهان طياره ابر اوستن چخوب غرش کنان
دشمنان دين اسلام رنگي قاشدي بي گمان
سس اوجالدي خوش گلوب سن نايب صاحب زمان
عاجزم تشريح ايدم بو ماجراني مو بمو
شمع و پروانه اولوبدور بير بيريلن رو برو

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

دوليدور باند فرودگاه علمادن نچه مين
"ارفرانس" قوندي يره آچدي قاپوسين خدمين
وطنه پر گهره قويدي مبارک قدمين
خوش سنون حالوه اقبالوه اي خاک وطن
غبطه ايلور هامو ير شأنوه  اي خاک وطن

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

القصه ، امام ايستدي که نطقني آغاز ايلسون
لعل گهر بارين آچوب نطقده اعجاز ايلسون

آز قالوب اوردا دورانلار روحی پرواز ایلسون
ضمن صحبتده بيوردي پيشواي محترم
مشت محکم دولت آغزندان ووروب قان ايلرم

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

قرآن ايله جنگ ايلمه آچ بير گوزون اي بختيار
بو سلطنت پوسيده دور ، اي نوکر بي اختيار
قانه بويار قرآن سني اي نو گداي جيره خوار
بو جهل تک جهل ايلمه بو خواب غفلتدن اويان
توکمه جوانلار قانني خلاق عالمدن اوتان

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

حدوندن افراط ايلدون بي عقل حساب ايتدون مني
اندازدن قويدون قدم بيردن ايا گبردني
ميدان رزم ايچره سگ ابتر حساب ايتمم سني
روباه تک فخر ايلمه من جنگ شيران ايلرم
اذن جهاد ويرسم اگر بير اوز گه طوفان ايلرم

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

زور نبرديم گورسه گر اون کارتر بي بندو بار
دوزمز مقابل جنگيمه ايلر فرار دوتماز قرار
گرگلسه يو زمين پهلوي ميدامنه قيلام شکار
هم مجلسي هم کاخ سعد آباد ويران ايلرم
هر خائن ايران من دستگير و زندان ايلرم

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

ايتمش وجود يمله منيم ايران سراسر اعتصاب
اول دودمان پهلوي سوا وسته دور مثل حباب
نفت ويرمروق آمريکايا تا کارتر اولسون دلکباک
بو کشور ويراني من بيرياخچي ايران ايلرم
ياز توبه نامه بختيارمن عفو و احسان ايلرم

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

فخر ايلمه اي بختيار تانک و مسلسل ارتشته
ارتش برادر دور بيزه ، بيزده برادر ارتشه
دستگير و زندان اولماميش ياز استعفا قاچ اتريشه
يوخسا اگر دوتسام سني دستگير و زندان ايلرم
هم پهلوي هم کارترون باغرين ياروب قان ايلرم

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

بو خاندان پهلوي خلقدن آلوب آسايشي
سن تک پليده رأي ويروب بو مجلس فرمايشي
فکر ايلمه اي بختيار (تو پاک و بي آلايشي)
اي مرغ طوفان صبر ايله باخ گورنه طوفان ايلرم
به ياري پروردگار جمهوري اعلان ايلرم

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

اي بختيار بدسير گراذن ويرسم ملته
هم باش وجانندن گيچربو انقلاب و نهضته
فرماندلر سر کردلر تاب ايلمز بو وحدته
شاهدان حمايت ايلمه من شاهي زندان ايلرم
خون جگردن شربتين آذوقه سين قان ايلرم

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

تا که اشتدي بختيار خمينيدن بو سوزلري
رنگي سارالدي قورخودان بي نور اولوبدور گوزلري
وحشت دوتوب دادايلدي لرزه دوتوبدور ديزلري
ارتش منيم امريمده دور دنيايه اعلان ايلرم
يوز بيربيله ارتش اولا تابفرمان ايلرم

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

باشيم بدندن آيريلا شاهه اطاعت ايلرم
هم کارگر هم برزگر حقين رعايت ايلرم
بو سلطنت قانوني دور منده حمايت ايلرم
(هايزر)دير شاه گلمسه ايراني ويران ايلر
(منده)بصردن ياش توکوب هم آه و افغان ايلرم

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

چون بيستم بهمن يتوب مردم مسلح اولديلار
لاستيک خيابانه  توکوب ه نقطده ياندور ديلار
خلاق عالم يار اولوب چوخ پادگاني آلديلار
هم لشکري هم کشوري همکار اولوبدور ملته
پيروز الوبدور انقلاب صد آفرين بو وحدته

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

خلق اولوب انگشتر و آقا اولوب مثل نگين
اولدي بازرگان وزير کشور ايران زمين
"جانيان کردند فرار صد شکر رب العالمين "
راديو روزنامه لر طبل بشارت چالديلار
ملت ايران زمين پيروز و آزاد اولديلار

قصه اتمامه يتوب اي صفدر اهل اراک
پهلوي نابود اولوب ايران اولوبدور پاک پاک